In de Rotterdamse wijk Spangen is bijna geen open water aanwezig en is er vrij veel verharding.
Om de wijk bestand te maken voor de hevigere regenbuien in de toekomst is voor een getrapte aanpak gekozen met buffering in oppervlaktewater, de realisatie van een waterplein en zoveel mogelijk ontharden van onnodig verharde oppervlakken.
Het Bellamypark is één van de lagere gedeelten van de wijk. Dat is bij sterke neerslag te merken aan wateroverlast en modder op het huidige plein. In het nieuwe Bellamypark is een waterplein gerealiseerd waarin de wateropgave op een vanzelfsprekende manier in het ontwerp is meegenomen.
Het overwegend groene plein heeft een centraal gelegen verdiept en verhard gedeelte dat als regenwaterbuffer is ontworpen. De omliggende verharding is hierop aangesloten. Deze combinatie van groen en waterberging is een integrale oplossing waarin ook een bijdrage wordt geleverd aan de reductie van hittestress, vergroting van biodiversiteit en uiteraard beleving.
In de aanpak voor het Bellamypark is op een interessante en realistische manier gekeken naar de mogelijkheden om de wateropgave op een subtiele en effectieve manier aan te pakken.
De gekwantificeerde wateropgave van 5300 m3 wordt zover mogelijk gerealiseerd in het bestaande oppervlaktewater, namelijk 1500 m3. Daarnaast is een groot deel van de opgave gerealiseerd door middel van waterpleinen met elk een capaciteit van 750 m3. De resterende bergingsbehoefte is gecompenseerd door het ontharden van delen van de wijk wat een capaciteit van 1550 m3 water kan verwerken.
Deze subtiele aanpak is in vrijwel alle stedelijke situaties toe te passen en heeft als resultaat een groenere en aantrekkelijkere wijk met meer waterberging. [Nooijer, 2011]
