In een voor Berlijn stedenbouwkundig belangrijk gebied, tussen Landwehrkanaal, het Kulturforum (de Philharmonie en Staatsbibliotheek) en de nieuwbouw van de Potsdamer Platz is een reeks stedelijke vijvers met een oppervlak van circa 1,2 hectare gerealiseerd. De schaal, de binnenstedelijke locatie en de integratie van ecologische, esthetische en civieltechnische functies zijn uniek.
Het doel van de waterpartijen in deze zeer stedelijke context is nadrukkelijk tweeledig: vormgeving en ecologie. De grote wateroppervlakken worden volledig gevoed met regenwater. De waterpartijen verbeteren het stadsklimaat doordat het water de omgevingstemperatuur in de zomer iets verlaagd, stof bindt en lucht bevochtigt. Het regenwater van de daken van de omliggende bebouwing wordt verzameld in grote ondergrondse cisternes. Het regenwater wordt gebruikt voor het aanvullen van de vijvers, voor de toiletspoeling in de kantoren en voor het besproeien van groengebieden.
Watersysteem
Het volledig met regenwater gevoede watersysteem is opgebouwd uit een smalle waterloop in het noorden, waterpartijen bij de Piazza, de grote hoofdwaterpartij en nog een kleine in het zuiden.
De tussenopslag in cisternes en vijvers is groot genoeg om te garanderen dat er maar drie keer in de tien jaar grotere hoeveelheden regenwater in het Landwehrkanaal geloosd hoeven te worden. Dit is vergelijkbaar met een onverhard oppervlak. De vijf cisternes hebben een totaalvolume van 2.600 m3, hiervan wordt 900 m3 gereserveerd voor extreme regenbuien. De hoofdvijver beschikt over een extra bufferhoogte van 15 cm wat neerkomt op 1.300 m3. Veel aandacht is er voor de waterkwaliteit en met name voor de helderheid. Vaste deeltjes kunnen al in de cisterne bezinken. Vanuit de cisternes wordt het water via kwellichamen in de zuidelijke vijver ingelaten.
Hier doorstroomt het water direct een beplant biotoop waarin het wordt gereinigd. Zo nodig kunnen in de zomermaanden filters bijgeschakeld worden die de zwevende algen uit het water filteren. Ook vanuit de noordelijke vijver stroomt water via een kwellichaam langs beplante reinigingsbiotopen naar het diepste punt van de waterpartijen bij de Piazza. Via allerlei getrapte structuren wordt het water in de buurt van de Piazza in beweging gebracht en zo belucht.
De waterpartijen functioneren zonder chemische toevoegingen en hebben een laag energieverbruik. Het regenwater wordt gebufferd, er wordt drinkwater bespaard en er is een aantrekkelijke buitenruimte gerealiseerd. Dreiseitl et al., 2006